umieranie

Jest taki ląd
 gdzie można dopłynąć
tylko przez morze łez i bólu
obijając się o rafy bezsilności

W wodzie o kolorze nocy
odbijają się przerażone oczy
a niemy krzyk
zamiera na ustach

w głębinach czai się strach
o kształtach wyśnionych
w najstraszniejszym koszmarze
między zmierzchem a świtaniem

Spierzchnięte wargi
 i zaciśnięte dłonie

chwytają kurczowo
powoli uchodzące życie.